چقدر دیگر باید نوشت؟ آن هم وقتی کلمات انقدر غبارانگیزند. پشت سکوت  زلال تر نبود؟ خواستم اینجا باشد برای کمتر نوشتن. نشد. پست ها را خواندم و دیدم بیش از آنکه باید گفته ام. خوب نیست. قرار بود اینجا باشد برای اشارت ها.

این روزها که در خانه ام بیشتر حرفی برای زدن ندارم. درهای اتاق ها را می بندم و همه که به خواب رفتند می بارم. همین کلمات را هم نباید می نوشتم. باید باز هم می نوشتم شرط اول صبر است و من ندارم.